مهدی معصومی مدیر عامل شرکت تلاونگ، در گفت‌وگو با گروه رسانه‌ای آتا (دبیرخانه اجلاس تجارت محصولات کشاورزی و غذا)، به ارائه توضیحاتی در زمینه مهم‌ترین چالش‌های صادرات در ایران پرداخت و بیان کرد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در زمینه صادرات تغییر قوانین است. از دید مصرف‌کننده که در کشور دیگری ساکن است، این مسائل پسندیده نیست و بر همین اساس نمی‌توانند روی محصولات ما حساب کنند. از این‌رو ترجیح می‌دهند از کشوری خرید کنند که از طرفی کیفیت محصولاتش یکسان باشد و از سوی دیگر به صورت دائمی صادرات را انجام دهد.
وی در ادامه افزود: چند سال قبل قصد داشتیم که به کشور بحرین مرغ صادر کنیم. طرف بحرینی دغدغه مالی نداشت بلکه درخواستش این بود که هر روز به میزان مشخصی محصول صادر شود و دیگر اینکه این محصول یکنواخت باشد؛ یعنی تمام مرغ‌های صادراتی یک وزن داشته باشند. به دلیل عدم ثبات در تصمیم‌گیری‌های داخلی نتوانستیم این کار را انجام دهیم؛ چراکه هر لحظه ممکن است جلوی صادرات گرفته شود. در ایران هر کسی این اقتدار را دارد که با یک سخنرانی مانع صادرات شود.
مدیر عامل شرکت تلاونگ در بخش دیگری از صحبت‌های خود تصریح کرد: صادرات محصولات کشاورزی بازیچه دست هزاران نفر در هزاران جای کشور است و هر کسی می‌تواند صادرات را از بین ببرد. این در حالی است که برای صادرات یک محصول، هزار عامل نیاز است. عمده مشکل ما به نحوه مدیریت و نظم و مقررات بازمی‌گردد. اگر در نظم و مقررات ثبات وجود داشته باشد، صادرکننده هم می‌تواند به مسائلی نظیر بازاریابی و … بپردازد.
معصومی با اشاره به یکی دیگر از مشکلات در زمینه تولید و صادرات محصولات کشاورزی بیان کرد: یکی دیگر از مشکلات این است که عمده محصولات کشاورزی ما شناسنامه‌دار نیستند. برای نمونه اگر محصولی مانند سیب یا فلفل تولید می‌شود و قرار است صادر شود، مشخص نیست که از کجا آمده و چه استانداردهایی برای تولید آن رعایت شده است. به صورت کلی کالای بدون شناسنامه، امکان صادرات هم ندارد و اگر هم در حال حاضر این قبیل محصولات صادر می‌شوند، مقصدشان کشورهایی است که مانند ایران قوانین درستی ندارند.
وی در انتهای صحبت‌های خود به مسئله کیفیت محصولات ایرانی و نقش کیفیت در صادرات اشاره و تصریح کرد: هر محصولی با هر کیفیتی امکان صادرات دارد. مثلاً اگر کالای ما درجه دو باشد در یک کشوری که کالای درجه دو می‌خواهد مخاطب دارد. بنابراین نگرانی‌ای برای کیفیت نیست بلکه نگرانی برای ثبات در کیفیت است.