رییس هیئت مدیره اتحادیه مرکزی تعاونی کشاورزی دامداران ایران معتقد است: یکی از چالشهای مهم در حوزه صادرات، قاچاق است. متأسفانه صادرات انجام نمیشود که موجب میشود هم دولت ضرر کند و درآمدی از این طریق به دست نیاورد و هم با قاچاق، ارز لازم وارد کشور نمیشود؛ بنابراین دام به کشورهای دیگر میرود اما نه صورت صادارت بلکه به صورت قاچاق.
فرهاد اکبری، رییس هیئت مدیره اتحادیه مرکزی تعاونی کشاورزی دامداران ایران در گفتوگو با گروه رسانهای آتا (دبیرخانه اجلاس تجارت محصولات کشاورزی و غذا)، نخست به ارائه تحلیل درباره شرایط فعلی دامداری پرداخت و در ادامه به مهمترین چالشها در حوزه صادرات دام اشاره کرد. وی بیان کرد: پس از تأیید ارز یارانهای و آزاد شدن ارز، بازار یک مقدار متلاطم شد. دلیل تلاطم بازار این بود که دولت زیرساختهای لازم را آماده نکرده بود تا بتواند نهاده را به قیمت مناسبتر در اختیار دامدار قرار بدهد و بتواند گوشت را از دامدار دریافت کند.
اکبری در ادامه افزود: این مسئله موجب نارضایتی دامداران شد و همچنان هم این نارضایتی ادامه دارد؛ یعنی در حال حاضر نهاده به درستی به دست دامدار نمیرسد و وضعیت صادرات دام هم روشن نشده است. درست است که مسئولین میگویند صادرات آزاد شده است اما در عمل اتفاق محسوسی نیفتاده است. بنابراین دام روی دست دامدار مانده و از طرفی مصرفکننده هم در حال خرید گوشت با قیمت بالا است.
رییس هیئت مدیره اتحادیه مرکزی تعاونی کشاورزی دامداران ایران در پاسخ به این پرسش که چگونه میتوان مشکل نهاده را برطرف کرد؟ گفت: قرار شد دولت سرمایه در گردشی را در اختیار دامداران قرار بدهد اما شکل کلی آن را مشخص نکرد؛ یعنی به صورت جزئی بیان نکرد که چطور میخواهد آن را در اختیار دامدار قرار بدهد. از طرفی دولت کارتی را در اختیار دامدار قرار داد که آن هم نتیجهبخش نبود. سپس قرار شد بانک کشاورزی مبلغ بیست هزار میلیارد در اختیار بخش دامداری قرار بدهد اما این تصمیم هم هنوز اجرایی نشده است. چهاینکه از یکسو بانک میگوید این سرمایه را در اختیار ندارم و از سوی دیگر دولت میگوید باید این مبلغ پرداخت شود تا بتوانیم نهاده را وارد کنیم.
اکبری در ادامه بیان کرد: در حال حاضر نهاده وجود دارد و در درگاههای ورودی نهاده داریم و از این حیث نگرانیای برای تأمین نهاده نداریم اما سرمایهای نیست که برای آن تخصیص داده شود؛ چون سرمایهای که لازم است پنج برابر مبلغی است که در گذشته دامدار باید استفاده میکرد. مثلاً در گذشته اگر دامدار با صد میلیون تومان دامداریاش را اداره میکرد، در حال حاضر باید پانصد میلیون هزینه کند.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به اهمیت صادرات تصریح کرد: صادرات یکی از راههای اساسی است که میتواند دامدار را نجات بدهد. از طرفی وقتی که دام صادر شود مصرف نهاده هم کاهش پیدا میکند. با این حال تاکنون بحث صادرات ابلاغ و اجرایی نشده است.
رییس هیئت مدیره اتحادیه مرکزی تعاونی کشاورزی دامداران ایران در ادامه افزود: ممکن است چنین تصوری به وجود آید که صادرات بازار داخلی را ملتهب میکند اما این تلقی صحیح نیست. اگر اشکالاتی به وجود میآید به این دلیل است که نظارتی روی بازار وجود ندارد و در حال حاضر که کسی دام را نمیخرد باز هم در بازار گوشت تا مبلغ چهارصد هزار تومان در حال خرید و فروش است. بر این اساس، اگر نظارت وجود داشته باشد بازار هم کنترل میشود و به تولیدکننده و مصرفکننده هم فشاری وارد نخواهد شد اما الآن به تولیدکننده پولی نمیرسد و مصرفکننده هم باید هزینه چندینبرابری را بپردازد.
وی تصریح کرد: یکی از چالشهای مهم ما عبارت از قاچاق است. متأسفانه صادرات انجام نمیشود که موجب میشود هم دولت ضرر کند و درآمدی از این طریق به دست نیاورد و هم با قاچاق، ارز لازم وارد کشور نمیشود. بنابراین دام به کشورهای دیگر میرود اما نه صورت صادارت بلکه به صورت قاچاق که به برخی آسیبهای آن اشاره کردم.