دبیر انجمن شیرینی و شکلات با اشاره به مهم‌ترین چالش‌های صادرات در زمینه محصولات این صنعت بیان کرد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات تحریم‌ها است که سبب شده در بازگشت پول چالش‌هایی داشته باشیم. از دیگر چالش‌ها هم می‌توان به نوسان در قیمت ارز و حذف ارز ترجیحی اشاره کرد که سبب شده سرمایه در گردش ما کاهش یابد. علاوه بر این‌ها، تسهیلات بانک‌ها، هم سنگین است و هم به سادگی میسر نیست؛ بنابراین باید از طرف دولت این صنعت مورد حمایت قرار گیرد.
جمشید مغازه‌ای، دبیر انجمن شیرینی و شکلات در گفت‌وگو با گروه رسانه‌ای آتا (دبیرخانه اجلاس تجارت محصولات کشاورزی و غذا)، به طرح بحث در زمینه وضعیت صنعت شیرینی و شکلات، کم‌وکیف فروش داخلی محصولات این صنعت و نحوه صادرات آن به کشورهای مختلف پرداخت.
وی در ابتدا بیان کرد: صنعت شیرینی و شکلات در ایران یک صنعت نوپا محسوب می‌شود؛ یعنی حدوداً بیست سال است که در این زمینه سرمایه‌گذاری شده و از حیث دانش فنی و تکنولوژی‌های نوین، این صنعت هم‌ردیف شرکت های مطرح صنایع شیرینی و شکلات دنیا است. انجمن 462 عضو دارد که این اعضا در تمام کشور پراکنده هستند. ده‌ها برند مطرح در این صنعت فعالیت می‌کنند که نه‌تنها در ایران بلکه در تمام دنیا شناخته شده هستند و در حال حاضر به بیش از شصت کشور دنیا صادرات داریم. البته صادرات به دلیل تحریم و کرونا با مشکلاتی مواجه شده است اما تا سال 1397 سالانه به میزان یک میلیارد دلار صادرات داشته‌ایم و جزو اولین‌ها بوده‌ایم.
دبیر انجمن شیرینی و شکلات تصریح کرد: در حال حاضر به کشورهای حوزه خلیج فارس و برخی کشورهای اروپایی صادرات داریم و توانسته‌ایم استانداردهای بین‌المللی را نیز اخذ و رعایت کنیم. بر این اساس، وضعیت این صنعت در ایران مطلوب است و بزرگ‌ترین امتیاز آن هم این است که کاملاً در اختیار بخش خصوصی است. همچنین محصولات این صنعت قابل رقابت و به‌روز است و مورد مصرف عامه مردم قرار دارد.
مغازه‌ای در ادامه افزود: در سال حدود دو میلیون و چهارصد هزار تن تولید داریم که از این تعداد چهارصد هزار تن صادر و بقیه در داخل مصرف می‌شود. در شرایط فعلی، وضعیت نقدینگی و قدرت خرید مردم بر فروش داخلی تأثیر گذاشته است. در سال‌های گذشته سعی کردیم کمبود فروش در بازار داخلی را از طریق صادرات جبران کنیم اما امسال با توجه به برداشتن ارز ترجیحی، بسیاری از کالاها با افزایش قیمت مواجه شد و همین امر سبب شد تا صادرات دست‌خوش تغییرات شود و کمتر از سال گذشته باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که دلیل موفقیت این صنعت در صادرات چه بوده است؟ گفت: یکی از دلایل این موفقیت، سرمایه‌گذاری کلان در این زمینه است. همچنین محصولات ما به لحاظ دانش فنی و تکنولوژی، به صورت به‌روز تولید می‌شوند و ماشین‌آلاتی که از آن‌ها استفاده می‌کنیم کاملاً به‌روز هستند. از طرفی با نمایشگاه‌های بزرگ دنیا ارتباط برقرار کرده‌ایم و توانسته‌ایم از آن‌ها دانش فنی و تکنولوژی جدید را بیاموزیم و با سرمایه‌گذاری کلان به توفیق دست پیدا کنیم. از دیگر سو، کیفیت کالاها هم بهتر شده است و هنگامی که کالا کیفیت دارد، کشورها هم استقبال می‌کنند. همچنین، سال‌ها مشکل بسته‌بندی داشتیم و حتی لوازم بسته‌بندی را از کشورهای مختلف وارد می‌کردیم اما در حال حاضر این لوازم در ایران تولید می‌شوند. از این‌رو، بسته‌بندی با کیفیت و زیبا انجام می‌شود و در نهایت همه این عوامل موجب می‌شود تا در صادرات به موفقیت برسیم و در داخل هم فروش خوبی داشته باشیم.
مغازه‌ای بیان کرد: با وجود همه این موفقیت‌ها همچنان ظرفیت‌های بالایی برای بهره‌برداری وجود دارد. بر اساس آماری که در سال 1397 گرفتیم، مشخص شد که در منطقه یک بازار یک و نیم میلیارد دلاری داریم. اما متأسفانه مشکلات مربوط به تحریم و عدم حمایت‌های دولتی سبب شده تا این ظرفیت‌ها مغفول باقی بماند. علت عدم حمایت‌های دولتی این است که همچنان به این صنعت با دید درستی نگاه نمی‌کنند. این در حالی است که در زمینه آدامس که یک بخش کوچکی از صنعت ما را تشکیل می‌دهد، روزانه فروش بیست تا بیست و پنج میلیارد تومانی داریم. البته در روز می‌توانیم نود تُن آدامس تولید کنیم اما الآن حدود چهل تن تولید می‌شود و دلیلش هم قاچاق است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود تصریح کرد: تحریم‌ها سبب شده تا در زمینه بازگشت پول با مشکل مواجه شویم. در دنیا هیچ کس دغدغه ایرانی‌ها را ندارد و بزرگ‌ترین دغدغه ما هم این است که چطور این پول را از کشورهای خارجی وارد ایران کنیم. از طرف دیگر، نوسان ارز هم سبب ایجاد مشکلاتی شده است. ارز ترجیحی از بین رفته و سبب شده سرمایه در گردش ما کاهش یابد. در حال حاضر همه کالاها چهار برابر گران شده و این مسئله، سرمایه در گردش ما را کاهش داده است. افزون بر این‌ها، تسهیلات بانک‌ها، هم سنگین است و هم به سادگی میسر نیست. بنابراین باید از طرف دولت این صنعت مورد حمایت قرار گیرد.
مغازه‌ای در انتهای صحبت‌های خود بیان کرد: صد هزار نفر به صورت مستقیم برای ما کار می‌کنند که اگر بخواهیم خانواده‌های آن‌ها را هم در نظر بگیریم، این عدد به حدود چهارصد هزار نفر می‌رسد. همچنین بسیاری از صنایع نیز با صنعت ما در ارتباط هستند. برای نمونه مصرف شکر در کشور دو میلیون و دویست هزار تن در سال است که پانصد هزار تن برای مصرف صنعت ما است. بر این اساس یک چرخه بزرگ شکل گرفته و اگر به ابعاد این چرخه بنگریم به خوبی اهمیت این صنعت مشخص می‌شود.