دبیر انجمن مدیران رسانه های ورزشی گفت: از حدود پنج سال پیش «صنعت ورزش» وارد ادبیات تولید کنندگان و برخی مدیران شده اما این اصطلاح توسط وزارت صمت و به طور خاص سازمان توسعه تجارت تعریف نشده است.
یعقوب سالکی نیا در گفت و گو با گروه رسانه ای «آتا» ضمن اشاره به این مطلب، افزود: وزارت ورزش وزارت با تجربه ای نیست و در خصوص صنعت ورزش پیشینه ای ندارد و چنانچه در مواقعی موضوعاتی همچون مشارکت های اقتصادی ورزش و یا فعالان اقتصادی ورزش مطرح می شود، منظور بازاریابی برای فدراسیون هاست؛ این در حالی است که بیش از 40 سال از تدوین قوانین و دستورالعمل های مربوط به این صنعت در دنیا می گذرد
وی اظهار داشت: در زمان شیوع کرونا سامانه ای به نام «کارا» توسط دولت برای جبران آسیب های وارده به واحدهای تولیدی راه اندازی شد اما امکان حضور مربیان و فعالان ورزش را در این سایت ندیده بودند. در واقع وزارت صمت و وزارت کار تعیین کرده بودند که هر فعالی با دارا بودن کد اقتصادی، کارگاهی یا بیمه تامین اجتماعی می تواند در این سامانه ثبت نام کند اما از آنجایی که فعالان ورزش به صورت خصوصی یا حق العمل کار می کردند، فاقد این شرایط بودند و نتوانستند از مزایای تعیین شده دولت در دوران کرونا استفاده کنند؛ بنابراین از یک سو صنف و تشکلی برای حمایت از این گروه وجود ندارد و از طرفی وزارت ورزش هم صرفا ورزش اجرایی و قهرمانی را دنبال می کند.
دبیر انجمن مدیران رسانه های ورزشی ادامه داد: وزارت ورزش باید تعامل سازنده ای با وزارت صمت و سازمان توسعه تجارت برای گنجاندن واژه صنعت ورزش در ادبیات اقتصادی ایران ایجاد کند؛ در این صورت قطعا قوه مقننه، سازمان گمرک و … هر کدام نیازمند جمع آوری داده ها در این خصوص خواهند بود و بر همین اساس ضمن حمایت از صنعت ورزش، می توان ظرفیت ها و نیازهای کشور را شناسایی کرده و برای جبران کمبودها برنامه ریزی کنند.
وی در مورد عملکرد انجمن صنعت ورزش و تاثیراتی که توانسته در این زمینه ایجاد کرده، گفت: اینکه چنین انجمنی راه اندازی شده بسیار اقدام ارزنده ای است اما مساله اینجاست که نباید یک تشکل صنفی در ساختمان دولتی وزارت ورزش فعالیت کند چرا که در زیر چتر دولت قرار دارد و نمی تواند از بخش خصوصی دفاع کند یا حداقل امورات و برنامه ها کند پیش می رود.
سالکی با بیان اینکه صنعت ورزش کشور نیازمند اتحادیه کشوری است، اظهار داشت: اتحادیه ای به نام فروشندگان و تولید کنندگان لوازم ورزشی تهران وجود دارد که شمیرانات را هم شامل نمی شود و نگاه حاکم بر این اتحادیه عمدتا بحث فروش است. امروزه برای دریافت مجوز تولید کننده پوشاک باید سراغ اتحادیه پوشاک برود یا حتی تولید کننده دستگاه های ورزشی مجبور می شود از اتحادیه جوشکاران مجوز بگیرد.
وی با اشاره به اینکه کارشناسان وزارت ورزش نگاه حرفه ای و تخصصی به موضوع تجهیزات ورزشی ندارد و عمدتا آکادمیک چالش ها را بررسی می کنند، گفت: در کنار استفاده از دانشگاهی ها، استفاده از فعالان این صنعت یک ضرورت انکار ناپذیر برای رفع مشکلات است.
دبیر سابق کمیته صنعت ورزش فدراسیون پرورش اندام تصریح کرد: وقتی عنوانی به نام صنعت ورزش نداریم، عمدتا استانداردها هم نوعی تشویقی است و اجباری وجود ندارد. بنابراین طبیعی است که روی کیفیت تولیدات تاثیرگذار است.